Wednesday 1 September 2010

September 1st

Welcome back everyone! Summer is officially over and I hope you had a great time.

I on the other side feel already tired, coming back from Crete last week and having to work on three projects simultaneously and move house at the same time. By the way: IKEA stuff is not easy to set up and definitely not easy to carry. I need holidays. Again. Bummer.



(the following is for Greek-speakers only. Sorry. Can't really be translated)

Αγαπητοί και αγαπητές, θα σας ευχηθώ καλό φθινόπωρο με μια μαντινάδα που γράψαμε με τις αγαπητές συνταξιδιώτισες Μυρτώ, Δήμητρα και Ηλέκτρα στο πλοίο καθώς επιστρέφαμε από την Κρήτη.


ΑΖΟΡ
(Η δεμένη μαύρη γάτα)


Εδώ στην Κρήτη που 'ρθαμε
η γκαντεμιά αλωνίζει
όλα μας έχουνε συμβεί
μόνο που δε χιονίζει.

Η γκαντεμιά μας έκρουσε
μπάτσους, φωτιές καλούμε
μέχρι και στην πανσέληνο
βατράχια θα λουστούμε.

Με μπάτσους στο κεδρόδασος
κι αέρηδες στη Σούγια
ποτέ τους δεν πτοήθηκαν
τ’ αφράτα κοριτσούδια.

Πέντε κορίτσια κίνησαν
έξι μετά γινήκαν
οι δύο αυτομόλησαν
τη φάση μυριστήκαν.

Στη μέση του κεδρόδασους
τρεις νέους ανταμώσαν
και γρήγορα αποφάσισαν
τις γκαντεμιές ενώσαν.

Οι τρεις τα πόδια σκίσανε
δυο φάρμακα μπουκώσαν
ως και της Δημητρούλας μας
οι σιάγονες κλειδώσαν.

Στη Γαύδο που ελπίζανε
η τύχη να φτιαχνόταν
μποφόρια σηκωθήκανε
ενώ «δεν του φαινόταν!».

Καιγόταν το Ροδάκινο
η θύελλα μαινόταν
κι η Ηλέκτρα στην αιώρα της
ανέμελη κοιμόταν.

Κι ο Σπύρος κι ο Ιάσονας
που ψάχναν τη βολή τους
τη γκαντεμιά κολλήσανε
και σκίστηκε η σκηνή τους.

Ενώ αέρας τις μαστίγωνε
αλύπητα στη Σούγια
το Θεοφάνη είδανε
και είπαν αλληλούια.

Καρέκλες επετάγανε
κονσέρβες αιωρούνταν
σκηνές, αιώρες σπάγανε
κανένα δε λυπούνταν.

Συνέλευση εκάμανε
ευθύς τα κοριτσούδια
πού το κορμί θα γύρουνε
τη νύχτα αυτή στη Σούγια.

Απάγκιο αναζητήσανε
στου Μιχαλιού τον τόπο
για λίγο ηρεμήσανε
μα χέσιμο με κόπο.

Κάποιες αναζητήσανε
αλλιώτικη λεκάνη
στο καφενείο επήγανε
μα έμοιαζε με στάνη.

Και μια και δυο εκίνησαν
στη Ντίσκο καταλύσαν
στην έμορφη καβάντζα τους
τη γκαντεμιά τους λύσαν.

Και 'κει που περιμένανε
Πανσέληνο να βρούνε
σαν προβολέας έσκασε
κι άντε να κοιμηθούνε.

Μετά όσα περάσανε
το φυσάν και δεν κρυώνει…
Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι.

2 comments:

Kappa said...

ΧΑΧΑχαχαΧΑΧΑχαχα!

Εβγε!

Δίκιο έχουν που λένε ότι ο πόνος είναι πηγή έμπνευσης.

Alexia Othonaiou Αλέξια Οθωναίου said...

Αυτό το τελευταίο ξαναπές το...;)